Przyszłość dla dzieci z biednych dzielnic dzięki edukacji

Sebastian Riedle: W Miles & More chcieliśmy spełnić życzenia uczestników naszego programu dotyczące możliwości wykorzystania mil na szczytny cel, a także wesprzeć ich zaangażowanie społeczne. Połączyliśmy więc siły z help alliance i uruchomiliśmy program „Miles to help”. Sukces partnerstwa pokazuje, że była to dobra decyzja. W ciągu ostatnich 15 lat uczestnicy programu Miles & More przekazali w darowiznach ponad 733 miliony mil. Pomogły one opłacić około 35 000 posiłków oraz 17 000 tornistrów, piórników i podręczników szkolnych, między innymi dla młodzieży znajdującej się w trudnym położeniu. Ponadto darowizny dały 700 młodym ludziom szansę na edukację, umożliwiły wzniesienie kilku budynków szkolnych i sierocińców oraz zapewniły około 100 rocznych pensji dla personelu medycznego. To tylko kilka z niezliczonych przykładów ważnych rzeczy, które zostały już osiągnięte dzięki milom.

Andrea Pernkopf: Zasady są bardzo proste. Uczestnicy programu Miles & More mogą darować tyle mil premiowych, ile zechcą. Pełna wartość mil przeliczonych na EUR jest przekazywana bezpośrednio na rzecz naszych projektów. Jest to dla nas szczególnie ważne. Projekty help alliance są zarządzane przez pracowników Lufthansa Group, którzy za nie odpowiadają, pracując na zasadzie wolontariatu. W ten sposób mamy pewność, że każda mila jest wykorzystywana zgodnie z jej przeznaczeniem. Obecnie milami wspieranych jest 14 na 40 projektów help alliance.

Sebastian Riedle: Wszyscy pracownicy Lufthansa Group są zachęcani do udzielania się w akcjach społecznych. Mogą oni również angażować się w projekty help alliance. To samo dotyczy pracowników Miles & More. Tylko w ubiegłym roku dziewięcioro naszych kolegów było aktywnymi wolontariuszami w projektach help alliance.

Andrea Pernkopf: To może ja przedstawię szczegóły. Nasz wielki projekt edukacyjny iThemba realizowany w gminie Capricorn, składa się właściwie z dwóch projektów. Pierwszy z nich to przedszkole dla dzieci w wieku 3-6 lat. Wspieramy go od 2006 r. Oprócz edukacji przedszkolnej dzieci otrzymują tam także zdrowe posiłki. Mają one zasadnicze znaczenie dla ich rozwoju ze względu na panujące na tym obszarze ubóstwo i niedożywienie. Darowizny milowe od 2007 r. pomagają finansować trzy podstawowe obszary w przedszkolu: przede wszystkim dietę bogatą w białko i witaminy, a ponadto oczywiście podstawowe materiały dydaktyczne i mundurki szkolne oraz pensje nauczycieli.

Później zauważyliśmy, że kiedy przedszkolaki osiągały wiek szkolny, często miały trudności z zapisaniem się do szkoły lub znajdowała się ona bardzo daleko od ich miejsca zamieszkania. Wtedy powstał pomysł zbudowania szkoły podstawowej na terenie gminy, w której mogłyby się uczyć dzieci opuszczające nasze przedszkole. Szkoła właśnie została otwarta, a władze RPA uznały ją wręcz za modelową placówkę. Koncepcja jest obecnie rozszerzana na inne szkoły – z czego jesteśmy szczególnie dumni, bo okazuje się, że faktycznie możemy zrobić coś wartościowego.

Andrea Pernkopf: Tak. Prace przy budowie szkoły podstawowej iThemba ruszyły w 2015 r. i są rozłożone na kilka etapów. Od 2017 r. mogliśmy przeznaczać znaczną część darowizn milowych na pierwszą fazę budowy szkoły podstawowej iThemba. W 2018 r. otworzyliśmy szkołę i przyjęliśmy pierwsze 105 dzieci. W następnym roku, po rozbudowie szkoły, przyjęliśmy kolejne 105 dzieci. Mimo pandemii koronawirusa w 2020 r. kontynuowano kolejne etapy budowy. Obecnie do szkoły uczęszcza już w sumie 560 dzieci.

Sebastian Riedle: Ogromną. Dzięki jubileuszowej zbiórce wśród osób często podróżujących udało nam się znacznie szybciej ukończyć rozbudowę obiektu w 2019 r., aby więcej dzieci zyskało dostęp do podstawowej edukacji na dobrym poziomie. Dodatkowe darowizny, jako uzupełnienie regularnych darowizn milowych, pozwoliły na zbudowanie nowego pawilonu z czterema salami lekcyjnymi i dwoma pracowniami: komputerową i biologiczno-chemiczną. W szkole może się teraz uczyć ponad 700 dzieci, co pozwala sprostać wysokiemu zapotrzebowaniu.

Andrea Pernkopf: Takich przykładów jest mnóstwo. Pamiętam zwłaszcza przypadek, o którym opowiadała menedżerka projektu, Susanne French, odwiedzająca to miejsce osobiście kilka razy w roku. Dotyczy pewnej rodziny z trojgiem dzieci. Na początku, jeszcze przed powstaniem szkoły podstawowej, dwoje najstarszych dzieci mogło chodzić tylko do przedszkola. Później musiały przenieść się do szkoły podstawowej, ale znajdowała się ona znacznie dalej, a droga do niej była niebezpieczna, ponieważ rodziców nie było stać sfinansowanie transportu dla dzieci. Dla Susanne sytuacja tej rodziny była dodatkowym bodźcem do podjęcia starań o pilną budowę szkoły, aby dzieci mogły efektywnie kontynuować naukę po dobrym przedszkolu. W przeciwnym razie istniało ryzyko, że dzieci w podobnej sytuacji nie uczęszczałby do szkoły regularnie.

Najmłodszej córce tej rodziny udało się przejść od razu z naszego przedszkola do nowej pobliskiej podstawówki. Obecnie dziewczynka jest już w czwartej klasie. Szkoła mieści się praktycznie po sąsiedzku, więc droga do niej jest bezpieczna i krótka. Dla takich rodzin oznacza to mniejsze obciążenie finansowe dzięki oszczędnościom na kosztownym transporcie. To także ulga dla wielu matek, które pomagają sobie nawzajem w odwożeniu dzieci do szkoły i przywożeniu ich do domu, bo dzięki temu mogą pracować bardziej elastycznie. Cała społeczność jest dumna, że ma tak świetną szkołę o standardzie porównywalnym z placówką prywatną.